Annelik yolculuğu

Bir çocuk dünyaya geldiğinde sadece bir bebek doğmaz; aynı anda bir anne de doğar. Ne var ki, doğan bu annenin eline bir "Kullanma kılavuzu" verilmez. Uykusuz geceler, ağlama krizleri, ilk adımlar, ilk kelimeler... Hepsi büyülü olduğu kadar belirsizlik doludur. İşte tam bu noktada devreye annepati felsefesi girer.

Annepati; anne olmanın sadece bakım vermek değil, duygudaşlıkla eşlik etmek olduğunu savunur. Anlamaya çalışmayı, her davranışın ardındaki mesajı duymayı, yargılamadan yanında olmayı öğretir. Bebek büyürken annenin de içsel olarak büyümesini sağlayan bir yoldur bu.

- Sevgi, en temel ihtiyaçtır. Annepati der ki: Bebeğiniz önce kucağınızda büyür, sonra hayatta yürümeye başlar. Onun için güven, önce ten temasınızda, sesinizde, kokunuzdadır. Şefkatle sarılmak sadece fiziksel değil, ruhsal bir besindir.
- Her ağlama bir mesajdır. Annepati, ağlamayı susturulması gereken bir sorun değil, çözümlenmesi gereken bir iletişim şekli olarak görür. Bazen açlık, bazen yorgunluk, bazen sadece bir bakışa ihtiyaçtır. Dinlemek, anneliğin en derin eylemidir.

- Gelişim bir yarış değildir. Başkasının bebeği erken konuşmuş, öteki çoktan yürümüş olabilir. Ama her çiçek kendi mevsiminde açar. Annepati, kıyaslamak yerine kendi yoluna odaklanmayı önerir. Çünkü her çocuk kendi ritminde bir mucizedir.

- Ekrandan değil, sizden öğrenir.0-3 yaş arası çocuklar için en etkili ekran, annenin yüzüdür. Göz teması, ses tonu, mimikler… Çocuğun dünyayı öğrenme şekli sizinle kurduğu etkileşimdir. Ekranlar değil, dokunmak geliştirir.

- Kendinizi ihmal etmeyin.Ve belki de en önemlisi: Anne olmak, kendini yok saymak değildir. Annepati felsefesi, annenin de bir birey olduğunu hatırlatır. Kendinize iyi bakmanız, bebeğinize iyi bakmanın ön koşuludur. Unutmayın, siz iyiyseniz her şey daha kolay olur.

Annepati; anneliği bir “görev” olmaktan çıkarır, bir “ilişki” haline getirir. Bebek büyürken bir yandan da annenin içsel yolculuğunu destekler. Bu yolda her annenin eline bir harita değil ama yanında bir pusula geçsin ister: sabır, şefkat, anlayış ve kendine merhamet.

Unutmayın, annelik bir hedef değil, bir yolculuktur. Ve bu yolculukta mükemmel olmak değil, yeterince iyi olmak yeterlidir. Annepati de tam burada başlar.