Unutulan kahramanlar: Öğretmenlerimiz

Yeni bir eğitim-öğretim dönemine başlıyoruz. Bu dönemde yine çocuklarımız için önerilerde bulunacak, eğitim sistemindeki eksiklikleri dile getirecek ve evlatlarımızın daha iyi şartlarda bir yılı tamamlamasını temenni edeceğiz. Ancak ne yazık ki çoğu zaman bir şeyi unutuyoruz: Öğretmenlerimizi…

Ekonomik şartların altında ezilen, hayat mücadelesi veren öğretmenlerimiz var. Bir yandan kendi yaşamlarının yükünü taşırken bir yandan da çocuklarımız için ışık olmaya devam eden öğretmenlerimiz… Onların emeği çoğu zaman göz ardı ediliyor.

Oysa asıl mesele sadece ekonomik değil. Öğretmenlik bugün, hiç olmadığı kadar zor bir meslek haline geldi. Çünkü öğretmenler yalnızca ders anlatmıyor, çocuklarımızı hayata hazırlıyorlar. Ama nasıl bir hayatın ortasında?

Televizyonlarda savaş görüntüleri, hırsızlık haberleri, üçüncü sayfa felaketleri… Tabletlerde fenomenler ve kısa yoldan para kazanma hayalleri… Film platformlarında herkese açık, yaşına uygun olmayan içerikler… Sosyal medyada kolayca erişilen şiddet ve kötülük örnekleri…

İşte böylesi bir kuşatmanın ortasında, çocuklarımızın ruhuna iyilik, dürüstlük ve çalışkanlık tohumu ekmeye çalışan tek kişi öğretmenimiz.

Çocukları kötülükle buluştuğu her noktadan alıp iyiliğe yönlendirmeye çalışan, sabırla, inançla çabalayan öğretmenimiz…

Bugün toplum olarak yapmamız gereken şey, öğretmenlerimizi yalnız bırakmamak. Onlara sadece sınıfın dört duvarı arasında değil, hayatın her alanında destek olmak. Çünkü çocuklarımızın karşısına çıkan kötülüklere karşı tek başına mücadele eden öğretmen, aslında bizim adımıza bir görev üstleniyor.
Onların yükünü paylaşmak, değerlerini hatırlamak ve en önemlisi yanlarında olduğumuzu hissettirmek, geleceğimizin teminatı çocuklarımız için yapabileceğimiz en kıymetli şeydir.

Yeni dönem başlarken çocuklarımız için olduğu kadar, öğretmenlerimiz için de dileğimiz şu olmalı: Yalnız kalmasınlar, yalnız bırakılmasınlar. Çünkü öğretmenin ışığı, bütün bir toplumun geleceğini aydınlatır.