Günlük hayatın koşturmacasında bazı kavramları unutuyoruz. Ya da önemini yitiriyor gibi hissediyoruz. Halbuki unuttuğumuzu sandığımız bu değerler, aslında toplumsal varlığımızın temeli. Mesela empati…
Ne zamandır karşımızdakini gerçekten anlamaya çalıştık? Sadece dinlemek değil, gerçekten anlamak…
O insanın ne yaşadığını, ne hissettiğini kendi gözümüzden değil, onun gözünden görmeye çalışmak… Zor değil mi?
Gazetecilik, hakikatin peşinde koşanların mesleğidir ancak gazeteciler, giderek daralan bir yargı kıskacının içinde buluyor kendini. Gazetecilik büyük bir risk altında. Gazetecilere yönelik, tutuklamalar, adli kontrol tedbirleri, ifade hürriyetinin sınırlarını her geçen gün biraz daha daraltıyor.
Özgür basın ve kamuoyunun haber alma hakkı, hukuki baskılar, sansür uygulamalarıyla büyük risk altında. Peki, yargının gazeteciler üzerindeki etkisi, ifade özgürlüğü açısından ne anlama geliyor?
Türkiye’de basın özgürlüğü, yıllardır tartışmaların odağında. Gazetecilere yönelik soruşturmalar, tutuklamalar ve adli kontrol tedbirleri, ülkedeki ifade hürriyetinin sınırlarını her geçen gün biraz daha daraltıyor. İmamoğlu’nun tutuklanmasına ilişkin protestolarda haber takibi yapan gazeteciler hakkında gözaltı ve uygulanan adli kontrol tedbirleri, bu tartışmayı yeniden alevlendirdi.
