Adıyaman Acıyaman oldu! Depremzede Gürsoy'un yürek burkan tanıklığı
Kahramanmaraş Depremi’nden sonra Ankara-Adıyaman arasında mekik dokumak durumunda kalan depremzede Necmettin Gürsoy hikayesini Yeni Ankara’ya anlattı. Gürsoy, “Psikolog arkadaşım bana ‘Adıyaman’ı terk et’ dedi. Birkaç şehir dolaştım. Ankara’da bunlardan biri” dedi.
Kahramanmaraş'ta meydana gelen depremlerin üzerinden iki yılı aşkın bir süre geçti ancak bazılarımızın yüreğinde bu acı dinmedi. Depremden sonra hem Adıyaman hem de Ankara’da yaşayan depremzede Necmettin Gürsoy depremin acılarını Yeni Ankara'ya şu şekilde anlattı:
“BİZİM İÇİN BİR SAAT SÜRMÜŞ GİBİYDİ”
Depreme yakalandığımızda Adıyaman’daydık. Ailemle birlikteydim. Şiddetli bir sarsıntı ile uyandık. Deprem olduğu anda ilk işim kapıyı açmak oldu. Kapıyı açmak aklıma geldi, iyi ki gelmiş. Kapısını açamayan Adıyamanlılar evinden çıkamadı. Kızımı uyandırdık. Kızımın kafasına dolap düşmüştü ve yaralanmıştı. Deprem doksan saniye kadar sürdü ancak bizim için bir saat kadar sürmüş gibiydi. Deprem bittikten sonra ailece evden çıktık. Aşağı inerken alt kat komşumuz evden çıkabilmek için kapıyı açmada yardım istedi. Yardım ettik ancak kapısını açamadık. Aşağı indiğimizde üçüncü kat zemin kat haline gelmişti ve biz oradan çıkmıştık. Biz bu durumu sonradan fark ettik. İkinci depremde binamız yıkıldı. Binamızda yaşayan 12 kişi öldü.
“48 SAAT AÇ KALDIK”
Bir süre evi yıkılmayan arkadaşımızın evinde vakit geçirip kızımı hastaneye götürdük. Hastane kan gölü gibiydi. Herkes perişandı. Ağıtlar, figanlar, bağırışlar…Hastane de hasar almıştı. 48 saat aç kaldık. Daha sonra marketleri kullanabilirsiniz dediklerinde markete gidip yalnızca su ve bisküvi aldık ancak bu iyi niyetli yaklaşımı kötüye kullananlar vardı, marketleri yağmalayanlar vardı. Depremin dördüncü gününde Ankara’ya geldik. Daha sonra Adıyaman’a geri döndüm. Kentime faydalı olmak istedim.
ADIYAMAN ‘ACIYAMAN’ OLDU
Adıyaman o dönemde çok duygusal bir dönemden geçti. Adıyaman, diğer illere göre biraz daha duygusal. 'Adıyaman, acıyaman' oldu. Bu dönemde kendimde bir yavaşlama hissettim. Artık hiçbir şeyi hızlı yapamıyordum. Psikolog arkadaşım bana ‘Adıyaman’ı terket’ dedi. Birkaç şehir dolaştım. Ankara’da bunlardan biri. Tekrar Adıyaman’a döndüm. Şu an Ankara’da yaşıyorum ancak Adıyaman’a git gel yapıyorum.
