Ankara sokaklarında sadece simit değil, hayat satıyor! Doğanay Çavuş’un simit tezgâhındaki yolculuğu
Parapleji hastası Doğanay Çavuş, "Bizler için önemli olan, cebimizdeki harçlığın eksik olmaması. Annemiz, babamız dahil olmak üzere kimseye muhtaç olmadan yaşamamız önemli” dedi.

32 yıl önce Demetevler’de geçirdiği trafik kazası sonrası parapleji tanısı konulan Doğanay Çavuş, hikayesini Yeni Ankara’ya anlattı.
“PROBLEM OLMADIĞI ANLAMINA GELMİYOR”
1993 yılında Demetevler Cemre Parkı’nın civarında geçirdiği trafik kazası sonrası parapleji tanısı konulan ve daha sonra Ankara sokaklarında simit satan Doğanay Çavuş, sıkıntı yaşamadan hayatına devam ettiğini belirterek, "1993 yılında Demetevler Cemre Parkı’nın civarında trafik kazası geçirdim. Parapleji tanısı konuldu bana. Belden aşağım felç oldu. Daha sonra bu şekilde yaşamayı öğretmek için beni rehabilitasyon merkezine aldılar. Düştüğün zaman kalkmayı, ayağın olmadan nasıl hareket etmen gerektiğini öğrettiler. Şimdi çok şükür hiçbir sıkıntı yaşamadan hayatıma devam ediyorum. Ama bu tabi ki problem olmadığı anlamına gelmiyor. Bizler için bu dünyada yaşamak çok daha zor. Evim altıncı katta, babamın yardımıyla inip çıkıyorum. Rahat rahat bir yerlere gidip, rahat rahat gezemiyorum” dedi.
Şu anda Tunalı Hilmi Caddesi’nde simit satan ve simit satmaya başlama sürecinde Ankara Büyükşehir Belediyesinin (ABB) etkili olduğunun altını çizen Çavuş, “Rahatsızlık başıma gelmeden önce turizm sektöründe çalışıyordum. Bu durumu yaşadıktan sonra ABB böyle bir imkan sağladığını duydum. Başvurumu yaptım. 4 yıldır bu işi yapıyorum. İlk olarak Milli Eğitim Bakanlığı Şura Salonu’nun önünde simit sattım, daha sonra ikinci yerim Dikimevi göbeği oldu. Üçüncü yerime başvurdum ancak güzel değildi, orada satış yapmadım. Son olarak burası oldu. Şu an çok şükür, her şeyden memnunum” sözlerini kaydetti.
“AMACIMIZ KİMSENİN ELİNE BAKMAMAK”
Kimseye muhtaç olmadan yaşamanın önemli olduğunu vurgulayan Çavuş, şunları söyledi:
"Bizler için önemli olan, cebimizdeki harçlığın eksik olmaması. Annemiz, babamız dahil olmak üzere kimseye muhtaç olmadan yaşamamız önemli. Amacımız kimsenin eline bakmamak."