Geciken adalet ve Rojin
Bugün günlerden Rojin Kabaiş olsun. Güle oynaya gidilen okul yolunda kızlarının cansız bedenini alan aileye sonsuz sabırlar diliyorum. Kızımız, güzel bir gelecek hayaliyle yaşarken, başına geleceklerden habersizdi. Bir umut, bir çiçek daha soldu…
Üniversite sıralarında geleceğe dair planlar kuran, cesedi göl kenarında bulunan gencecik kızımız...
İntihar mı, cinayet mi?
Hâlâ konuşulan, çözülemeyen bir muamma.
Unutmayalım, unutturmayalım!
“Yeterli bulgu yok.” diyen resmî kayıtlar neden bu kadar gecikti? Bu bulgular zamanında araştırılmış olsaydı yeterli delil elde edilemez miydi? İki erkeğe ait DNA örneklerinin ortaya çıkması ve bunun bir yıl gibi uzun bir sürede açıklanması, adalete olan güveni derinden sarsıyor. Bu emarelerin kontaminasyona uğraması, sürecin uzamasıyla doğru orantılı. DNA örnekleri el çabukluğuyla alınmalı ve incelenmeliydi. Aksi takdirde bozulmalar olacağından net bir sonuç vermezdi nitekim vermedi de. Bu belirsizlikler, umursamazlığın ve olayın üzerinin kapatılmak istendiği duygusunu uyandırmadı mı hepimizde? Televizyonda sabah ve öğle kuşağı programlarında yapılan gelişigüzel yorumlar, en az aile kadar bizleri de üzüyor. Sanki herkes bir olmuş, bu konuyu kapatmanın derdinde. Oysa hepimizin o yaşlarda bir yakını, bir kardeşi, bir evladı var. Üniversite ortamına karşı artık tereddütlerimiz var. Evet, zaman kötü; ancak zamanı kirletenler hâlâ aramızda rahatça geziyorlar. Belki de yeni planların peşindeler.
Hayatı bu kadar ucuz başka Rojinler olmamalı. Devlet, varlığını ve adaletini geç olmadan bize göstermeli. Neticelenmemiş, failleri bulunamamış bu tarz olaylar; masum çocukların toprak altında yatmasına rağmen hâlâ bir sonuca bağlanmaması, adalet müessesesine olan inancı her geçen gün biraz daha sarsıyor. Yoksa birileri bu konunun kapanmasını mı istiyor?
Rojin kızımızın olayı, vehametinden çok devletin tutumunu, inceleme ciddiyetini ve adalet anlayışını sorgulatıyor vatandaşa. İnsan, başına bir şey gelse “Devletimiz var!” diyebilmenin gururunu yaşamak istiyor. Gençler ve halk, desteklerini pankartlarla ve sloganlarla gösterdi. Şimdi sıra adaletin keseceği parmakta. Devletimize güveniyoruz.
Devlet ve hukuk, her şeyi net bir şekilde ortaya koymalı. Çaresiz anne ve baba bir nebze de olsa rahatlamalı. Bu olayın sonunda bulunan katiller ve verilen cezalar, bir sonraki cinayetlere emsal teşkil edecektir. Çözülemeyen her olay, milletin yüreğinde bir yara. Bu yara kangren olmadan, artık dur denilmeli!