Bolluk içindeki yokluk: Hirfanlı kıyısındaki Evren'in ekonomik durumu ve geçim kaynağı

Ankara'nın Evren ilçesi, tarım ve balıkçılık potansiyeline rağmen ekonomik çıkmazda. Kooperatifleşme eksikliği ve yetersiz altyapı, ürünlerin değerini düşürüyor. İlkel yöntemlerle yapılan balıkçılık ve soğuk hava deposu yokluğu, baraj gölünün sunduğu fırsatların gelire dönüşmesini engelliyor.

Bolluk içindeki yokluk: Hirfanlı kıyısındaki Evren'in ekonomik durumu ve geçim kaynağı

Ankara’nın 1990 yılında ilçe statüsü kazanan ve Hirfanlı Baraj Gölü'nün sağladığı ılıman iklim avantajına sahip Evren ilçesi, ekonomik potansiyelini modern altyapı eksiklikleri ve pazarlama organizasyonundaki yetersizlikler nedeniyle tam olarak gelire dönüştürmekte zorlanıyor. Nüfusunun yüzde 60'ının orta ve altı gelir düzeyine sahip olduğu ilçede, temel geçim kaynakları tarım, hayvancılık ve balıkçılık üzerine kurulu.

TARIM VE HAYVANCILIKTA ORGANİZASYON SANCISI

İlçenin ana ekonomik damarı olan tarım ve hayvancılık, en büyük zorluğu örgütlenme aşamasında yaşıyor. Metinde yer alan bilgilere göre, üretim ve pazarlamada kooperatif veya birlik gibi yapıların organize olamayışı, hem yeterli gelirin sağlanmasını engelliyor hem de tarımsal ve hayvansal ürün fiyatlarının oldukça düşük kalmasına neden oluyor.

Bu durumun somut bir yansıması olarak, Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO) ajans müdürlüğünün, yeterli alım yapamadığı için ilçede kapatıldığı belirtiliyor. 2004 yılında hububat üreticilerinin, ürünlerini "oldukça sıkıntılı bir şekilde" komşu ilçe Şereflikoçhisar'daki TMO müdürlüğüne vermek zorunda kalması, pazarlama sorununun ciddiyetini ortaya koyuyor.

Geçmişte gelir düzeyi düşen hanelere yönelik Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı ile İlçe Tarım Müdürlüğü'nün ortaklaşa yürüttüğü sera dağıtımı projesinden de "müspet sonuç alınamaması", kalkınma hamlelerinin hedefine ulaşmakta zorlandığını gösteriyor.

BARAJ GÖLÜNDEKİ FIRSAT: İLKEL BALIKÇILIKTAN KAFES BALIKÇILIĞINA

İlçede yaklaşık 200'den fazla aile, 250 civarında motorlu tekne ve sandal ile ilkel yöntemlerle balıkçılık yaparak geçimini sağlamaya çalışıyor. Baraj gölünün sunduğu bu önemli potansiyele rağmen, modern tekniklerin kullanılmaması gelir kaybına yol açıyor. Raporda, teknoloji kullanarak "kafes balıkçılığı" gibi su ürünleri yöntemlerinin geliştirilerek desteklenmesi gerektiği vurgulanıyor.

Bununla birlikte, hem balıkçılıktan hem de tarımdan elde edilen ürünlerin değerlendirilmesi için elzem olan soğuk hava deposunun ilçede bulunmaması, büyük bir altyapı eksiği olarak öne çıkıyor.

SOSYAL DENGE VE KURUMSAL ALTYAPI

İlçe ekonomisi, yurt dışında işçi olarak çalışan yaklaşık 4 bin kişinin gönderdiği gelirlerle kısmen dengelenmeye çalışılsa da, yerel ekonomik faaliyetlerdeki durgunluk devam ediyor. İlçede Ziraat Bankası, Tarım Kredi Kooperatifi ve Taşıyıcılar Kooperatifi gibi temel ekonomik kurumlar faaliyetlerini sürdürürken, Adliye (Haziran 2004) ve Askerlik Şubesi gibi bazı kamu kurumlarının kapatılmış olması dikkat çekiyor.

Sağlık altyapısı da ilçenin kanayan yaralarından biri. Günde ortalama 100-150 hastaya hizmet veren mevcut Sağlık Ocağı'nda doktor sıkıntısı yaşanıyor. 50 yataklı olması planlanan hastane inşaatının ise yüzde 60'ı tamamlanmış olmasına rağmen, yeterli ödenek tahsisi yapılamadığı için atıl durumda bekliyor. Benzer bir şekilde, imar planında yer ayrılmış olmasına rağmen, gençlerin ve halkın talebine rağmen herhangi bir spor salonunun yapılamamış olması, sosyal altyapı eksikliklerini gözler önüne seriyor.